Moeder en dochter

Ze stond bij de schriften en agenda's te kijken. Ze was al bijna net zo groot als haar moeder, maar je zag dat ze nog heel jong was. Heel slank, lange benen en geen make-up. Ik schatte haar een jaar of 13. 

"Mam, de dingen die jij uitzoekt zijn echt vet kinderachtig. Ik wil deze en niet die". 

"Ik vind dit echt te duur hoor" zei de moeder. Zo'n boekenhoesje voor zoveel geld. Dat is toch niet normaal". 

De dochter rommelt nog even in het schap en kijkt wederom haar moeder boos aan. ""Jij koopt toch ook dingen die je leuk vindt en waarom moet ik nou met dat domme kaftpapier lopen op school. Vet stom, je doet het maar om je eigen boeken".  Ik zie de moeder onverstoord en een beetje negerend verder kijken in het schap met de schoolbenodigdheden en ze doet nog een poging om haar dochter te overtuigen. "Maar deze lijkt er toch op en is de helft goedkoper".  De dochter is onverbiddelijk. "Ik moet die niet, dat is niet de juiste kleur".  De discussie gaat nog even door, waarop de moeder dan toch uiteindelijk zwicht voor dochter's keuze. Dochterlief kijkt blij en moeder sjokt achter haar aan naar de kassa.

Zomaar een herkenbare situatie bij de Hema. 

Ik heb mij altijd afgevraagd hoe dit toch kan. Waar is de vasthoudendheid  en het consequent zijn van sommige moeders (en vaders ) toch gebleven? 

Met schaamrood op mijn kaken moet ik bekennen dat ik geen haar beter ben. 

Nog steeds zwicht ik regelmatig voor de keuzes van mijn kinderen, ook al ben ik het er niet helemaal mee eens. 

Maar eigenlijk ben ik er achter waarom we dit doen......Het is gewoon de liefde........xx