Ze stopt even met praten. Haar zwarte mascara wordt vermengd met een dikke traan en laat een zwart spoor achter op haar wang.
"Ik ben zo blij dat ik nog bij hem ben geweest. Ik heb hem kunnen knuffelen en heb zijn hand vastgehouden. Hij was een oude brompot, maar hij had altijd toch die twinkeling in zijn ogen. Hij was zo trots op zijn kleinkinderen en kinderen.
Hij liet dat nooit zo blijken, maar ik voelde dat het zo was. De meeste mensen uit die generatie vinden dat moeilijk om te zeggen, dat is ze ook niet geleerd".
En nu is hij overleden en hij wordt in besloten kring begraven. Wist je dat hij gek was op biljarten ? Hij heeft een kamer vol trofeeën. Ik wil er een paar in zijn kist leggen, dat is toch mooi. Hij was daar ook zo trots op".
"De band met mijn zussen was al sterk, maar is nu nog sterker geworden. We zijn nooit zo knuffelig tegen elkaar, maar nu vielen we elkaar in de armen en lieten elkaar bijna niet meer los.
Ik word er zo emotioneel van als ik daar nu over nadenk.
Mijn moeder heeft het heel zwaar. Het is hartverscheurend. Ze zijn al ruim 50 jaar getrouwd en dan moet je verder alleen. Zonder je maatje......"
"Ik heb mijn herinneringen" zegt ze "en deze zal ik blijven koesteren. Ik draag hem in mijn verdere leven mee in mijn hart. Het is de vader, die mij heeft leren fietsen, die me op mijn donder gaf als mijn vriendje stiekem bleef slapen, die me leerde hoe ik mijn gezonde verstand moest gebruiken en die altijd liefdevol voor mijn moeder zorgde. Het was een bijzonder mens".
Ze staat op. "Ik ga nu weer naar mijn moeder, er moet zoveel geregeld worden. Tot gauw" en weg is ze.
En allemaal krijgen we te maken met de dag dat je afscheid moet nemen van je geliefde, van je ouders, van mensen, die je heel dierbaar zijn.
Het prachtige gedicht van Toon Hermans verwoordt eigenlijk alles. De eenvoud van woorden....ik ben er stil van....
Speciaal voor jou lieve vriendin.......ik wens je veel sterkte vandaag.
Nu het rouwrumoer rondom je is verstomd
De stoet voorbij is, de schuifelende voeten
Nu voel ik dat er 'n diepe stilte komt
En in de stilte zal ik je opnieuw ontmoeten
En telkens weer zal ik je tegenkomen
We zeggen veel te gauw; het is voorbij
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen
Niet wie je was en ook niet wat je zei
Ik zal nog altijd grapjes met je maken
We zullen samen door het stille landschap gaan
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken
Raak je mijn hart nog duidelijker aan.
Xx
Ps. Wil je me regelmatig volgen? Klik dan op de startpagina (internetversie van deze pagina) op Bloglovin.( rechts op de pagina) Je hoeft alleen maar je mailadres in te vullen. Of laat je mailadres achter in het desbetreffende vakje onder in de pagina.
Zodra ik iets nieuws plaats, krijg je automatisch een mailtje. Doen=lief
Geen opmerkingen:
Een reactie posten